Dag 1 – Na een onrustige nacht, moesten we vroeg uit de veren, om ons klaar te maken voor de 1e dag van de vierdaagse. De dag van Elst. Om 3.00 uur ging de wekker, voeten insmeren en tapen en daarna wassen en aankleden, ontbijten en ons lunchpakket klaar maken. Om 4, 15 uur vertrekt de bus uit Huissen richting de Wedren. Op de Wedren moesten helaas bijna half uur wachten voordat we konden lopen.

De natuur is prachtig als s,ochtends de zo’n opkomt. Na een uurtje te hebben gewandeld hebben we even een kleine pauze gehouden vlak achter Lent. Van Lent op naar Bemmel, na Bemmel even een kleine pitstop gehouden. Waarna we verder gingen richting Elst. Halverwege kwamen we een paar bekenden tegen uit Oosterwolde, waardoor we even wat andere gesprekken konden voeren. In Elst aangekomen hebben we een koffie pauze ingelast en hebben we een half uur gerust. Vanuit Elst ga we op naar de kade, een lang en saai stuk. Eenmaal op de dijk zijn we weer richting Nijmegen gelopen.

De sfeer en het enthousiasme  van de bevolking is met geen pen te beschrijven, overal wordt je binnen gehaald als een held.
Na het afmelden op de Wedren hebben we nog even wat gedronken, en zijn toen weer richting Huissen gegaan waar wij logeren. Een beetje spierpijn met wel een voldaan gevoel, gaan we ons klaar maken voor Wijchen dag twee.

Dag 2 – Na een goede nachtrust ging de wekker om 4.00 uur. Na het vaste ochtend ritueel, en een stevig ontbijt zijn we om 5.10 uur uit het gastenverblijf de meeuwennest in Huissen vertrokken naar de bushalte, daar aangekomen kregen we een gesprek met een Fries die nota bene uit Drachten kwam, en die logeerde bij mensen die Hanneke ( mijn vrouw) weer kende.

Wat is de wereld toch klein. Om 5.50 uur stonden we op de Wedren en om 6.35 konden we beginnen aan onze tweede dag (roze woensdag) de dag van Wijchen. De eerste 10 kilometers gaan door de prachtige stad Nijmegen. Al gauw merkte we dat de zon wel erg veel kracht had alleen was het nog wel uit te houden. Maar hoe dichter we bij Wijchen kwamen hoe heter dat het werd. Hanneke heeft veel last van de warmte en met natte doeken in de nek en op het hoofd een hoed weet ze haar lichaam toch wat af te koelen. Elke waterpost die we nu tegenkomen is voor haar om haar lichaam koel te houden. Hanneke heeft vandaag echt de strijd gewonnen door goed naar haar lichaam te luisteren, en op tijd even wat vaker te rusten.

Het was een mooie tocht met natuurlijk in Nijmegen weer een warm onthaal door alle Nijmegenaren, wat een feest als je die stad binnenkomt. Het lijkt wel of het al vrijdag was. We hebben heerlijk gegeten, de spieren zijn weer los gemasseerd, en we gaan op naar de Zevenheuvelenrug.

Dag 3 – Eigenlijk ben ik best wel een beetje trots op mijn vrouw Hanneke, ook vandaag heeft zij weer een strijd moeten leveren met haar zelf. Tijdens zo, n spektakel kom je jezelf  vaak tegen. Ook ik heb dat vandaag weer onder vonden. Het was gisteren erg warm op onze slaapkamer, waardoor ik wat lastig in slaap kwam.Halverwege de nacht werden we opgeschrikt door het brandalarm, en dan ben je meteen klaar wakker. We konden toen nog 2 uurtjes slapen.

We hebben het vaste ochtend ritueel gedaan en zijn om 5.20 uur met de bus naar de Wedren gegaan. We merkten al dat het vandaag wel eens warm kon worden. De eerste paar uur hebben we toen ook stevig op gewandeld zodat als het wel warm wordt we een tandje terug konden doen, net voor Plasmolen werd het warm. Gelukkig stonden er onderweg veel waterpunten. Net voor Groesbeek heb je een vrij steile heuvel, hier had ik het even moeilijk omdat ik drie jaar geleden mijn schoonvader nog aan de telefoon had omdat hij genezen was van Longkanker en net uit het ziekenhuis was.

Via Groesbeek ga je naar de Zevenheuvelenrug en daar kwam ik de bekende man met de hamer tegen, ik zat er even helemaal door. Maar na wat peptalk toch me zelf maar weer oppeppen. Maar we hebben het weer gehaald. Naar toch wel een zware dag omdat het behoorlijk warm was. Morgen lopen we alle twee de vierdaagse uit in LIVESTRONG tenue.

Dag 4 – Hierbij het verslag van dag 4 de dag van Cuijk en Via Gladiola. We waren al weer vroeg wakker, zelfs voor de wekker omdat het erg warm was op onze slaapkamer. Dit wordt onze laatste dag, niet beseffend wat er allemaal nog ging komen. Voor mij was dit ook een nieuwe route omdat de 50 kilometer een andere route heeft dan de 40 kilometer. We merkten dan ook al gauw dat het vandaag wel eens erg warm kon worden.

Gelukkig mochten we wat vroeger starten en waren we om 6. 00 uur al aan het wandelen. De eerste paar uren ging het nog wel redelijk, er stond een licht briesje en de zon was nog niet helemaal aanwezig. Vanaf een uur of negen begonnen we last te krijgen van de warmte. Hanneke iets meer dan ik. Via Overasselt gingen we de dijk op (zie foto,s) en dat was een lang stuk waar we pal in de zon liepen. We schrapten de moed bij elkaar, en de schouders eronder en lopen maar. Bij Beers zat Hanneke er echt door, ik heb haar advies gegeven zet de koptelefoon op en luister naar je favoriete muziek, dit heeft haar geholpen om verder te gaan. In Cuijk aangekomen merkte ik al dat de sfeer anders was, maar had nog niet echt het besef wat er aan de hand was.

Bij Mook hoorde pas dat de intocht sober is in verband met de vliegramp, omdat in de gemeente Cuijk en Nijmegen, mensen overleden waren die bij de ramp waren betrokken. Wij hebben hiervoor van het begin af aan gezegd dat we natuurlijk hier begrip voor hebben, maar we hoorden onderweg ook andere verhalen.

Voor ons als wandelaars was het laatste stukje dan ook erg zwaar omdat je het anders gewend bent. Al met al hebben we gelukkig de finish behaald. Ik ben enorm trots op mijn vrouw. Ze is deze week haar zelf flink tegengekomen, en ze letterlijk door een diep dal gegaan, maar ze kwam er toch weer boven op. Het kruisje heeft ze opgedragen aan haar vader die  anderhalf jaar geleden is overleden aan bot en longkanker.

De vierdaagse zit er weer op, al met al een zware week met hoge temperaturen, en met een zwart randje. Iedereen bedankt voor de enorme steun, lieve woorden, SMS berichten, whatsappjes en kaartjes. Gemeente Nijmegen bedankt voor deze fantastische dagen, goed georganiseerd, dank aan alle vrijwilligers,  busmaatschappij , politie, ambulance, en brandweer, leger en noem maar op.