Steeds vaker borstreconstructie met eigen weefsel na borstkanker

Borstkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen. Naast alle emotionele beproevingen die sowieso al met kanker verbonden zijn, komt daar bij borstkanker in veel gevallen ook nog eens een borstamputatie bij. Na een amputatie is er wel een borstreconstructie mogelijk, die traditioneel gebeurt met siliconenprothesen. Steeds vaker kiezen vrouwen echter voor een andere optie: een borstreconstructie met eigen weefsel. Volgens plastisch chirurgen heeft deze optie voor- en nadelen.

steeds-vaker-borstreconstructie-met-eigen-weefsel2
.
.
.
.
.
.
.
In het blad Maguza, het zorgmagazine van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen, licht plastisch chirurg dr. Tondu de mogelijkheid van reconstructie met eigen weefsel toe. ‘Het aantal borstreconstructies met eigen lichaamsweefsel stijgt’, aldus de plastisch chirurg. ‘Dat is een goede ontwikkeling. Een reconstructie met eigen weefsel is een zwaardere ingreep, maar biedt op termijn de beste resultaten. Bij siliconeprothesen bestaat immers het gevaar dat littekenweefsel een kapsel vormt rond de prothese en zo de prothese vervormt. Vrouwen waarbij dit gebeurt moeten dan ook vaker opnieuw onder het mes.’

Ook plastisch chirurg dr. Filip Thiessen geeft aan dat reconstructie met eigen weefsel op termijn een natuurlijker resultaat geeft. ‘Een borst van eigen weefsel beweegt en ontwikkelt mee met het lichaam van de vrouw en voelt natuurlijker en warmer aan. Nadeel is wel dat de patiënte er een extra litteken aan overhoudt, op de plaats waar we het weefsel wegnemen. Meestal is dat op de buik, soms op de rug, de bil of het bovenbeen.’

De reconstructie met eigen weefsel gebeurt via een zogenaamde ‘diep-flap’ van huid, vetweefsel en bloedvaten. De ader en slagader van de flap worden gekoppeld aan een ader en slagader van de borstkas. Drie tot vier maanden later kan de chirurg onder lokale verdoving een tepel maken door op de borst zelf weefsel te verschuiven. Daarna kan de patiënte een tepelhof laten tatoeëren. Volgens Thiessen is het resultaat een natuurlijk decolleté, al blijft het wel een nabootsing: er zijn littekens en het gevoel in de borst is niet hetzelfde als voordien. Vrouwen voelen wel de aanraking van hun partner, maar het erotische gevoel is weg’, aldus de plastisch chirurg.

Bron: Beyond Magazine

maguza.be

.

Web Statistics